-
1 futrzany
прил.• меховой• пушистый• пушной* * *futrzan|yмеховой;czapka \futrzanya меховая шапка
* * *мехово́йczapka futrzana — мехова́я ша́пка
-
2 futrzany
-
3 Mütze
Mütze ['mʏʦ̑ə] <-, -n> f(Pudel\Mütze) czapka f dziana [o robiona na drutach] (Schirm\Mütze) kask m; (Basken\Mütze) beret m; (Pelz\Mütze) czapka f futrzana -
4 czapa
f.1. (= duża l. wysoka czapka) hat; czapa futrzana fur hat.2. (= warstwa, okrywa) cap, layer; czapa lodowa icecap; czapa polarna polar cap; lisia czapa red corona l. halo ( around the moon); czapa żelazna geol. gossan.4. pot. (= kara śmierci) death sentence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czapa
См. также в других словарях:
czapka — ż III, CMs. czapkapce; lm D. czapkapek «nakrycie głowy bez ronda, często z daszkiem» Barania, futrzana, sukienna czapka. Czapka z nausznikami. Włożyć, zdjąć czapkę. Ukłonić się czapką. ∆ Czapka niewidka «w bajkach: czapka czyniąca człowieka… … Słownik języka polskiego
futrzany — 1. «zrobiony ze skóry zwierzęcia» Futrzany kołnierz. Futrzany dywan. Czapka futrzana. Galanteria futrzana. 2. rzad. «dotyczący futer skór zwierząt» Przemysł futrzany … Słownik języka polskiego
bermyca — ż II, DCMs. bermycacy; lm D. bermycayc «wysoka czapka futrzana, noszona zwłaszcza przez grenadierów armii napoleońskiej, obecnie w Anglii przez reprezentacyjne oddziały gwardii» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
czerkieska — ż III, CMs. czerkieskasce; lm D. czerkieskasek 1. Czerkieska «kobieta z narodu zamieszkującego zachodnio północny obszar Kaukazu» 2. «wierzchni strój męski, długie, wcięte w pasie okrycie bez kołnierza noszone przez Czerkiesów, a później także… … Słownik języka polskiego
kapuza — ż IV, CMs. kapuzazie; lm D. kapuzauz «kaptur; dawniej: duża czapka futrzana zakrywająca uszy» Kurtka z kapuzą. ‹niem. ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kłobuk — m III, D. a, N. kłobukkiem; lm M. i 1. «wysokie nakrycie głowy, z welonem, noszone przez duchownych greckokatolickich» 2. «czarny pilśniowy kapelusz góralski» 3. reg. «zły duch w bajkach ludowych warmińsko mazurskich» 4. daw. «czapka futrzana,… … Słownik języka polskiego
papacha — ż III, CMs. papachaasze; lm D. papachaach «męska czapka futrzana noszona przez mieszkańców Kaukazu i przez Kozaków, także przez wyższych oficerów radzieckich» ‹ros.› … Słownik języka polskiego
czapa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. czapapie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zgr. od rz. czapka: Futrzana czapa. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot., środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} kara … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kapuza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kapuzazie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszerne nakrycie głowy przypięte lub przyszyte do kołnierza wierzchniego okrycia; kaptur : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaszcz z kapuzą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołpak — m III, D. a, N. kołpakkiem; lm M. i 1. «wysoka czapka bez daszka, w kształcie cylindra lub stożka, futrzana lub obszyta futrem, noszona w średniowieczu przez Tatarów, popularna w Polsce od XV do XIX w.» Lisi, sobolowy kołpak. Kołpak z piórami. ∆… … Słownik języka polskiego
futrzany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobiony z futra : {{/stl 7}}{{stl 10}}Futrzane buty. Futrzana narzuta, czapka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień